روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
پنج شنبه 86 اردیبهشت 27 , ساعت 12:29 عصر

 

و از جمله اتفاقات این سال، تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه بود که بنا بر مشهور در همین ماه رجب اتفاق افتاد و تا به آن روز مسلمانان به دستور خداى تعالى رو به بیت المقدس نماز مى‏خواندند و از آن پس مامور شدند رو به کعبه نماز بگذارند و در این باره آیات 142 تا 144 سوره بقره نازل شده و چنانکه از همان آیات استفاده مى‏شود، رسول خدا(ص)نیز انتظار این دستور را داشت و چشم به راه چنین تحولى در قبله مسلمین بود.

 

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=ECCCCBE.htm



لیست کل یادداشت های این وبلاگ