سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آن که با دست کوتاه ببخشد او را با دست دراز ببخشند [ مى‏گویم : معنى آن این است که آنچه آدمى از مال خود در راه نیکى و نیکوکارى بخشد ، هرچند اندک بود خدا پاداش آن را بزرگ و بسیار دهد ، و دو دست در اینجا دو نعمت است و امام میان نعمت بنده و نعمت پروردگار فرق گذارد ، نعمت بنده را دست کوتاه و نعمت خدا را دست دراز نام نهاد ، چه نعمتهایى خدا همواره از نعمتهاى آفریدگان فراوانتر است و افزون چرا که نعمتهاى خدا اصل نعمتهاست و هر نعمتى را بازگشت به نعمت خداست و برون آمدن آن از آنجاست . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 87 تیر 5 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) : آن کس که به کار جمعیتی راضی باشد هم چون کسی است که در آن کار دخالت دارد منتها آن کس که در کار باطل دخالت دارد دو گناه می کند : گناه عمل و گناه رضایت .
154 - وقال [ع ] : الراضی بفعل قوم کالداخل فیه معهم و علی کل داخل فی باطل اثمان : اثم العمل به ، و اثم الرضی به
نهج البلاغه


لیست کل یادداشت های این وبلاگ