اطراف مسجد هم اتاقهایى براى همسران رسول خدا(ص)ساختند و جمعى از مهاجرین دیگر چون على(ع)، حمزه ابو بکر و دیگران نیز اتاقهایى ساختند و هر کدام درى از اتاق خود به سوى مسجد باز کردند که در هنگام نماز از آنجا به مسجد مى‏آمدند، تا اینکه پس از چندى که به گفته برخى در سال دوم هجرت بود جبرئیل بر آن حضرت نازل شده و گفت: خداى تعالى امر فرموده که جز تو و على، افراد دیگر درهاى خانه خود را به طرف مسجد مسدود کنند، و این موضوع بر بعضى گران آمد و چون رسول خدا(ص) بدانها فرمود: من از پیش خود چنین دستورى ندادم، بلکه دستورى بود که خداى تعالى به وسیله جبرئیل مرا بدان مامور کرد آنان راضى شدند، و این داستان یعنى حدیث

«سدوا الابواب الا باب على ع‏» ⁽¹⁾

را بیش از پنجاه نفر از محدثین شیعه و اهل سنت از بیش از بیست نفر از صحابه رسول خدا نقل کرده‏اند که براى تحقیق بیشتر مى‏توانید به کتابهاى مفصلى که در این باب نوشته شده مراجعه کنید. ⁽²⁾

پى‏نوشتها:

1. درها را ببندید جز در خانه على(ع).

2. الصحیح من السیره، ج 4، صص 95 - 94. جالب این است که ابن ابى الحدید معتزلى که خود از دانشمندان بزرگ اهل سنت است در شرح نهج البلاغه(ج 11، ص 49)شرحى از حدیثهاى بسیارى که طرفداران ابو بکر در فضیلت او براى مقابله با فضایل على(ع) جعل کرده‏اند ذکر کرده و از آن جمله این حدیث است که گفته است: چون نتوانستند این فضیلت‏بزرگ را براى على(ع)منکر شوند آمدند و نظیر آن را براى ابو بکر جعل کردند و نظیر حدیث مواخاه(و داستان برادر شدن على(ع)با رسول خدا که در صفحات آینده خواهید خواند)که طرفداران ابو بکر در برابر آن حدیث‏«لو کنت متخذا خلیلا لاتحذت ابا بکر خلیلا»را وضع کردند. . . ، و بدین ترتیب اعتبار و ارزش این گونه حدیثها هم که درباره ابو بکر وارد شده روشن مى‏شود، و اکنون براى شاهد این گفتار این دو حدیث جعلى را از سیره ابن هشام بشنوید که در باب‏«داستان بیمارى رسول خدا(ص)»(ج 2، ص 649)از زهرى از ایوب بن بشیر روایت کرده که رسول خدا(ص)در هنگام بیمارى و حلت‏خود فرمود:

«انظروا هذه الابواب اللافظة فى المسجد فسدوها الا بیت ابى بکر. . . »و به دنبال آن از برخى از خانواده ابو سعید بن معلى روایت کرده که در همان روز فرمود:

«لو کنت متخذا من العباد خلیلا لا تخذت ابا بکر خلیلا. . . »

و خود قضاوت کنید. . . !

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=ECCCCAC.htm