ای آن که عارفان را با رازگویی طولانی اش، مأنوس ساخت و بر خائفان، لباس دوستی خود پوشاند ! [امام سجّاد علیه السلام]
 
یکشنبه 87 فروردین 4 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) :  تعجب می کنم از بخیل که به استقبال فقری می رود که از آن گریخته است  و غنائی را از دست می دهد که خواهان آن است در دنیا همچون فقیران زندگی می کند اما در آخرت باید همچون اغنیاء حساب پس دهد . . و تعجب می کنم از متکبری که دیروز نطفه ایبی ارزش بود و فردا مردار گندیده ایست . و تعجب می کنم از کسیکه در خدا شک می کند  در حالیکه او خلق خدا را می بیند و تعجب می کنم از کسیکه مرگ را فراموش می کند با اینکه مردگان را می بیند  و تعجب می کنم از کسیکه انکار جهان دیگر می کند در حالیکه جهان نخست را می بیند  و تعجب می کنم از کسیکه دار فانی را آباد می کند و دار باقی را بدست فراموشی می سپارد .
126 - و قال [ع ] : عجبت للبخیل یستعجل الفقر الذی منه هرب ، و یفوته الغنی الذی ایاه طلب ، فیعیش فی الدنیا عیش الفقراء ،  ویحاسب فی الاخره حساب الاغنیاء ، و عجبت للمتکبر الذی کان بالامس نطفه ،  و یکون غدا جیفه ، و عجبت لمن شک فی الله ، و هو یری خلق الله ، و عجبت لمن نسی الموت ، و هو یری الموتی ،  و عجبت لمن انکر النشاه الاخری ، و هو یری النشاه الاولی ،  و عجبت لعامر دار الفناء و تارک دار البقاء
نهج البلاغه


لیست کل یادداشت های این وبلاگ