[ و جابر پسر عبد اللّه انصارى را فرمود : ] جابر دنیا به چهار چیز برپاست : دانایى که دانش خود را به کار برد ، و نادانى که از آموختن سرباز نزند و بخشنده‏اى که در بخشش خود بخل نکند ، و درویشى که آخرت خویش را به دنیاى خود نفروشد . پس اگر دانشمند دانش خود را تباه سازد نادان به آموختن نپردازد ، و اگر توانگر در بخشش خویش بخل ورزد درویش آخرتش را به دنیا در بازد . جابر آن که نعمت خدا بر او بسیار بود نیاز مردمان بدو بسیار بود . پس هر که در آن نعمتها براى خدا کار کند خدا نعمتها را براى وى پایدار کند . و آن که آن را چنانکه واجب است به مصرف نرساند ، نعمت او را ببرد و نیست گرداند . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 86 اسفند 27 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) :  امام باقر علیه السلام از جدش امیرمؤمنان [ ع ] چنین نقل می کندکه فرمود :در روی زمین دو امان و وسیله نجات از عذاب الهی بود که یکی ز آنها برداشته شد دومی را دریابید و به آن چنگ زنید .  اما امانیکه برداشته شد رسول الله بود و اما امانیکه باقیمانده استغفار است خداوند تعالی می فرماید  خدا آنها را عذاب نمی کند تا تو در میانشان هستی و خداوند آنها را هرگز عذاب نمی کند در حالیکه استغفار می کنند  سیدرضی اضافه می کند : که این یک نمونه از بهترین استفاده ها و لطیف ترین استنباط ها از آیات قرآن است .
88 -  و حکی عنه ابو جعفر محمد بن علی الباقر علیهما السلام ، انه قال : کان فی الارض امانان من عذاب الله ، و قد رفع احد هما ، فدونکم الاخرفتمسکوابه :اما الامان الذی رفع فهو رسول الله [ص ] و اما الامان الباقی فالاستغفار قال الله تعالی :  [[ و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون ] ]  قال الرضی : و هذامن محاسن الاستخراج و الطائف الاستنباط
نهج البلاغه


لیست کل یادداشت های این وبلاگ