جریان این گونه بود که چون حلیمه آن حضرت را به مکه آورد تا به مادر و جدش بسپارد در میان کوچه‏هاى مکه او را گم کرد و هر چه این طرف و آن طرف جستجو کرد او را نیافت و سراسیمه به نزد جدش عبد المطلب آمد و جریان را بدو اطلاع داد.

عبد المطلب از جا برخاست و به کنار خانه کعبه آمد و با تضرع و زارى پیدا شدن فرزندش محمد را از خداى تعالى خواستار شد و از جمله اشعارى که از وى در این باره نقل شده و کمال علاقه او را به فرزند و پیدا شدن او میرساند اشعار زیر است:

یا رب رد راکبى محمدا

رد الى و اتخذ عندى یدا

انت الذى جعلته لى عضدا

یا رب ان محمدا لم یوجدا

فجمع قومى کلهم مبددا

به دنبال آن قبایل قریش، خاندان بنى هاشم و بنى غالب را براى یافتن فرزند به یارى طلبید و غوغایى در مکه برپا شد، تا اینکه ورقة بن نوفل و مرد دیگرى از قریش آن‏جناب را پیدا کرده و به نزد عبد المطلب آورده و گفتند: ما او را در بالاى شهر مکه پیدا کردیم. ⁽¹⁾

منبع:http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=ECCABC2.HTM