على (ع) از خوش فکرترین و درست‏ترین مردم در راى و اندیشه به شمار مى‏رفت.هم اوست که به عمر اشاره کرد تا تاریخ هجرى را براى مسلمانان وضع کند.و عمر را از بازگرفتن زیور آلات خانه کعبه بازداشت.هنگامى که ایرانیان آماده شده بودند تا بر کشور اسلامى یورش برند على بود که به خلیفه گفت: به تنهایى نزد ایرانیان روانه نشود!زیرا اگر آنان او را ببینند نمى‏شناسند و خواهند گفت: این مرد سردار عرب است و اگر بر او دست‏یابید و او را بکشید، همه اعراب را از بین مى‏برید.و این اندیشه حرص ایشان را بر تو سخت‏تر مى‏گرداند و باعث‏شدت عمل آنان مى‏شود.وى همچنین به عمر پیشنهاد کرد، به خاطر اینکه مبادا رومیان و حبشیان جرئت‏حمله پیدا کنند، مردم شام و مردم یمن را بدین جنگ روانه مکن و نیز مردم مکه و مدینه را حرکت مده، تا مبادا اعراب از گوشه و کنار بر تو بشورند.على بود که مى‏فرمود: پیروزى در جنگ بسته به زیادى افراد نیست، بلکه وابسته به بصیرت و تیزهوشى است.او به عمر گفت: به جاى فرستادن لشگر از شام و یمن، لشگرى را از بصره گسیل دارد تا برخى از آنان مراقب زنان و فرزندان و دسته دیگر مراقب مردم اهل کتاب آن شهر باشند تا مبادا شورش کنند و عده دیگرى را به طرف برادرانشان، براى کمک به میدان نبرد بفرستند.عمر نیز این پیشنهاد را پذیرفت.در زمان عثمان نیز على (ع) از هر گونه کمک فکرى به او مضایقه نمى‏کرد و اگر عثمان به اجراى آنها تن درمى‏داد، صلاح و لامت‏خود را تضمین کرده بود.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=EACDE.htm