رسول اکرم صلى الله علیه و آله و سلم براى هر یک از افرادى که در مسجد النبى حاضر بودند برادرى معین کرد. على علیه السلام در آن میان تنها ماند وبراى او برادرى تعیین نشد. در این هنگام على علیه السلام با دیدگان اشک آلود به حضور پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم رسید و گفت:

براى هر یک از یاران خویش برادرى تعیین کردى ولى میان من وکسى پیوند اخوت برقرار نفرمودى!

در این لحظه پیامبر اکرم کلام تاریخى خود که را که مبین مقام وموقعیت على علیه السلام از حیث قرب ومنزلت او نسبت‏به پیامبر است‏خطاب به او فرمود:

«انت اخی فی الدنیا و الآخرة و الذی بعثنی بالحق ما اخرتک الا لنفسی. انت اخی فی الدنیا و الآخرة‏». ⁽¹⁾

تو برادر من در این جهان وسراى دیگر هستى. به خدایى که مرا به حق برانگیخته است من کار برادرى تو را به عقب انداختم که تو را برادر خود انتخاب کنم، اخوتى که دامنه آن هر دو جهان را فرا گیرد.

منبع:

http://www.hawzah.net/Per/E/do.asp?a=EACFA.htm