امام سجاد (ع) : سپس آنان را در راه اراده و خواست خویشتن روان گردانید ، و در راه محبت و دوستی به خود ( که غریزه هر موجودی است ، چنان که در قرآن کریم سوره 17 ، آیه 44 فرموده : و ان من شی ء الا یسبح بحمده ولکن لا تفقهون تسبیحهم یعنی موجودی نیست جز آن که ذکرش تسبیح و ستایش خداست ، ولی شما تسبیح ایشان را در نمی یابید ) برانگیخت ، در حالی که توانایی ندارند تأخیر نمایند آنچه را که ایشان را به آن جلو انداخته ، و نمی توانند پیش اندازند آنچه را که ایشان را از آن عقب خواسته ( از آنچه برای آنان تعیین نموده تجاوز نمی توانند کرد ، و این با استطاعت و توانا بودن در انجام عمل نیک و بد منافات ندارد ، زیرا معنی فرمایش امام - علیه السلام - در ظاهر آن است که خدای تعالی هرگاه چیزی اراده نمود غیر آن واقع نمی شود )

ثم سلک بهم طریق ارادته ، و بعثهم فی سبیل محبته ، لا یملکون تاخیرا عما قدمهم الیه ، و لا یستطیعون تقدما الی ما اخرهم عنه .

صحیفه سجادیه