روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 88 خرداد 27 , ساعت 10:26 عصر
امام حسن (ع) : بزرگی کسانی که عظمت خدا را دانستند این است که تواضع کنند ، و عزت آنها که جلال خدا را شناختند این است که برایش زبونی کنند ، و سلامت آنها که دانستند خدا چه قدرتی دارد این است که به او تسلیم شوند .
ان رفعة الذین یعلمون عظمة الله ان یتواضعوا ، و ( عز ) الذین یعرفون ما جلال اللهان یتذللوا ( له ) ، وسلامة الذین یعلمون ما قدرة الله ان یستسلموا له .
تحف العقول ، ص 229


لیست کل یادداشت های این وبلاگ